Dit nummer hoorde ik voor het eerst in de talkshow van Jeroen en Sophie (een late bar) en aangezien zij elkaar afwisselen, zal ik hier duidelijk zijn: deze keer was Sophie aan de beurt. Ik weet niet of ze het om de avond doen, dat is iets wat ik heel gemakkelijk zou kunnen uitzoeken, door eens door de afleveringen heen te gaan en het patroon waar te nemen. Sophie begon te lachen en zwaaide met haar wijsvingertje tijdens de live uitvoering van Zoet, zuur, zout, o andersom zout, zuur, dat snap ik wel want na zuur, is zout een beetje mosterd na de maaltijd, zuur heeft meestal ook wat zout in zich en is over het algemeen indringender, en ik wist zelf vooral niet wat ik meemaakte. Toen ik later ditzelfde nummer terug zag komen in een artikel van de NOS over zoiets als 'de wederopstanding van het levenslied', wist ik dat ik materiaal uit de actualiteit in handen had en dat mijn fascinatie alles te maken had met het perfecte samenvallen van mijn eigen lichaam met de tijdsgeest.

Het allermooiste vind ik het moment dat het mineur couplet overgaat in het majeur refrein en dan vooral het precieze moment van die verandering. Dat moment bestaat natuurlijk eigenlijk niet, want óf het één óf het ander is aan de hand, maar je kunt je voor jezelf voorstellen dat je je ertussen wurmt en er een heel grote hemel van maakt waar het heerlijk vertoeven is. Ik heb dit zelf niet verzonnen, ik heb het geleerd om het te horen met als extra informatie dat het ook mooi is en vervolgens heb ik al snel geleerd om het mooi te vinden en nu vind ik het echt heel mooi. Mijn beste vriendin op de basisschool had een moeder en die heeft ons hierover ingelicht. Ze vertelde dat het vaak gebeurt bij de Beatles. En nu hoor ik het al heel lang en voor de rest van mijn leven, ik ga er soms zelfs naar op zoek.

De beweging waarbij hij zijn handen naast zijn lichaam houdt en ze dan als een soort wijzers van een klok (maar bij een klok hebben de wijzers een andere snelheid) naar benee en naar boven tikt doet me denken aan een overwinning, misschien wel 4-0. Hij doet het als het tweede refrein bezig is bij 'smaakte naar de zomer'. Daarna wordt het ook leuk als ze gaan proosten in de cirkel op het strand (er zitten waarschijnlijk hele vreemde drankjes tussen).

Is die man die danst met die vrouw in de clip dezelfde man als de zanger? Volgens mij zijn ze net anders toch?

amandelen met zout, koekjes, hazelnootkoekjes, citroenkoekjes, Russische thee, olijven met knoflook, sardientjes uit blik, zuurkool, sla, wortelsap, alcoholvrij bier, havermout, mandarijnen, toast met zalm, augurken in kipfilet, paprika, gekookte rijst, pindarotsjes, rijstwafels met pure chocola, vanille-ijs, frambozen, aardbeien, kip in sauzen en met zout en peper, loempia's, gebakken aardappelen, patat, wraps met kip en uien en kool en tomaatjes en ketchup, mosterd, geroosterde broodjes, champagne, meloen, hagelslag, pannenkoeken met honing, gekookte boekweit, zilveruitjes, kipburgers, jasmijnthee, brandnetelthee, tijmthee, witte bonen in tomatensaus met oregano, gekookte aardappelen met mayonaise, pasta met tonijn en peterselie, citroensap overal overheen, pistoletjes met grillworst, bietensoep, goulash, Mexicaanse pepers, pindakaas met appeltjes, kippenpoten, kastanjes, witlof, tofu met sesamzaad, gekookte eieren met tabasco, spa rood, 3 kopjes koffie, spruiten, tuinkers, gele rijst, notenpasta, pistache-ijs, dure rode wijn, kappertjes, ijsthee, whiskytaart, wodka, geroosterde aubergines, pecannoten, snijbonen, zeewier met rauwe vis, tomatensoep, appelmoes, paprikachips, peren, gebakken courgettes met munt, pizza's met ham

het is een goed boek, vind ik, maar dat maakt wel dat te schrijven maakt dat ik me wel meteen verantwoordelijk voel om dat uit te kunnen leggen en wat ik zelf heel heel erg lastig vind met goede boeken van auteurs die nog leven, is dat ik best een poging kan doen - en reken maar dat ik me daar op dagelijkse basis aan waag - om mezelf buiten de tijd te plaatsen en ik ben er ook goed in

DIANELLA